Dag Turkmenistan, hallo Uzbekistan
We komen om 13.05u aan bij de grens. Deze is gesloten, men heeft lunchpauze tot 14.00u. We gebruiken de tijd om zelf ook te lunchen en zijn vervolgens de tweede die richting douane mag, nadat voor de eerste keer ons paspoort gecontroleerd is.
Bij binnenkomst moeten we weer een migratieformulier invullen. We vullen alles hetzelfde in als toen we het land in kwamen, alleen hebben we nu beiden $25 minder. De door collega’s Big Boss genoemde man controleert ons paspoort en kijkt vluchtig naar het zojuist ingevulde formulier. De tassen hoeven niet door een scanner, maar hij kiest bij ons beiden de minst toegankelijke tas uit die we open moeten maken. Eenmaal open is er amper interesse. Echt spannend zijn kleding en een slaapzak natuurlijk ook niet. We mogen door naar de douanier die een stempel met uitreisdatum in ons visum zet. Het blijft bijzonder: in 20 november, uit 24 november. Een andere militair controleert vervolgens weer de stempels.
Nu volgt een stuk land tussen beide douanes, waar bij de exacte grens toch nog een keer ons paspoort wordt gecontroleerd door een Turkmeense militair. Gevolgd door een controle door een Uzbeekse militair met een vermogen aan goud in zijn mond. We kunnen richting Oezbeekse douane.
Daar volgt eerst weer een medische controle (en paspoort). Dit keer wordt ons weer gevraagd of we gezond zijn, maar nu ook wordt onze temperatuur op ons voorhoofd gemeten. Gelukkig we zijn gezond! In het loket ernaast krijgen we vervolgens de inreisstempel in ons paspoort. Vervolgens weer in tweevoud een migratieformulier invullen, waarvan we er een, na weer een paspoortcontrole, terugkrijgen. Ons paspoort wordt vervolgens nog een keer gecontroleerd, waarna we iets na drieën Uzbekistan in fietsen.
Gelukkig hadden jullie geen koorts!!!, hooguit ondertemperatuur vanwege het slapen in de woestijn.
En dan zitten jullie nu in Samarkand. ik heb eindelijk even de tijd gehad om jullie Iran avontuur te lezen en te delen met Abi (de vader van Pouya, Frank) zij komen uit Iran en hij is in Oktober daar 3 weken op vakantie geweest en heeft al genoten van jullie verslag van de eerste 2 dagen daar. Dank voor al die mooie verhalen en foto’s.
Take care!
Hoi Nico, leuk je berichtje! Veel succes komende weken met het AC. Ik blijf schrijven….
Ha bovenstebeste allebei,
zomaar tussendoor, omdat het kan, de allerhartelijkste groeten en een kus van mij.
quirine