Richting Caspische Zee
De kortste route van Tabriz naar Tehran is een snelweg van 600 km. Er vlak naast loopt ook nog de oude weg die enkel plaatsjes aandoet. Er rijdt op beide wegen veel verkeer, de kans om overvallen te worden schijnt niet te verwaarlozen te zijn en als laatste het landschap is saai. Hadi heeft ons geadviseerd om via de Caspische Zee te rijden. Deze route is 250km langer en heeft een flinke klim aan het einde. Wel zijn de plaatsjes leuker, zijn er meer bezienswaardigheden en mooie landschappen (thee- en rijstvelden) en hebben we gelijk de Caspische Zee gezien. Niet dat we iets aan deze zee zullen hebben, Angela moet dan wel hele speciale kledij kopen om te mogen zwemmen. Een ander nadeel van deze zee is dat het er bijna altijd regent.
Ondanks de regen kiezen we voor de route langs de zee. De bezienswaardigheden vinden we erg aantrekkelijk en het lijkt ons ook duidelijk veiliger. Na 40 km klimmen in de richting van Tehran slaan we dan ook linksaf richting Caspische Zee. Om de voorspelling te bevestigen begint het direct tijdens onze lunch (waar we voor bijna een euro teveel moesten betalen) te regenen.
Dit blijft een behoorlijke tijd doorgaan. Doordat het de afgelopen tijd niet geregend heeft, lag er veel stof op de weg, wat nu tot modderige substantie alle kanten op spettert. Gelukkig weten we met onze fietsen de meeste spetters te vermijden, maar toch kunnen we niet voorkomen dat onze fietsen en tassen een soort camouflagekleur oplopen. Omdat we eind van de dag toch nog even de zon zien (en de regenboog), droogt een deel mooi op. De rest blijft nat doordat de plassen niet allemaal te vermijden zijn.
We vinden ons hotel in Sarab snel en mogen de fietsen naar binnen rijden. Op het Perzische tapijt zijn de bandensporen niet zo goed zichtbaar, op de plavuizen des te beter. Angela maakt met een doek de tassen en fietsen schoon en we genieten vervolgens enorm van de heerlijk warme douche.
De volgende dag merken we dat de kust nog meer consequenties heeft, namelijk wind. We komen de 85 km langzaam vooruit en we bereiken dan ook een stuk later dan verwacht onze bestemming (Ardabil).
Als je die mega sandwich bekijkt, lijkt me een euro meer niet te veel. Heerlijk kromme conclusie!