Een voorproefje op China
We worden op een rotonde in Ardabil door onze host (Hamed) opgehaald met de auto. Dat betekent ongeveer vier kilometer achter een auto met knipperlichten aanrijden. Dit doen we vaker en zoals altijd rijdt de auto net iets te hard, zodat het flink doortrappen is. Wanneer we aankomen, is zijn andere gast, een jongen uit China, er al. Onze host had al verteld dat hij ook een Chinese gast had. We hadden gehoopt op een fietser, zodat we ervaringen konden uitwisselen, maar hij was met het vliegtuig (waarom je dan naar Ardabil gaat, weet ik niet) gekomen.
Bij binnenkomst krijg ik gelijk op mijn donder van onze host omdat ik zijn moeder een hand geef. Ik had geleerd dat ik als man dat wel gewoon mocht doen, en tot nu toe ook steeds gedaan, maar blijkbaar toch niet. We mogen ook niet in het Nederlands praten. Gelukkig blijken een groot deel van zijn opmerkingen grappig bedoeld te zijn. We zetten onze grap-modus aan en doen vervolgens grappig mee. Veel grappen gaan vervolgens richting de Chinees, die de meeste grappen niet door heeft.
Onze Chinees heeft allemaal cadeautjes meegenomen voor de host, wij krijgen beiden eetstokjes. Helaas eten we soep en kunnen zodoende niet oefenen met het eten met stokjes.
Opeens moet er een familiefoto gemaakt worden.
Onze Chinese vriend dirigeert iedereen naar de juiste plek en zet zijn statief neer. Bij het statief was een stangetje gebroken, waardoor ik het niet kon nalaten om te zeggen: “Zeker made in China?” Na de foto dramt hij dat hij nu toch echt naar de warmwaterbronnen wil. Onze host had dat geopperd en we moesten dat toch echt doen.
Uiteindelijk een uur later dan gepland krijgt hij ook zijn zin en rijden we met z’n vijven (zijn broer en neef gingen mee, Angela niet) naar Sareeyn. Na een ritje van drie kwartier komen we aan bij gav mish goli (cow lake) en zien we de hete damp al opstijgen. Onze Chinees wil overal foto’s van maken, maar mag zijn fototoestel vanzelfsprekend niet mee naar binnen nemen. Bij de entree kan je een paar slippers pakken en vervolgens kleed je je om achter een gordijntje. Dan lopen we naar het buitenbad, waar je water ziet borrelen. We douchen eerst en stappen we het hete water in. Het bad is bovenop een vulkaan gebouwd, waardoor het water ook echt heet is. Na een tijdje lopen we naar het midden van het bad, waar het nog warmer is. We wisselen het hete water af met afkoelen in de buitenlucht. De neef geeft me een goede massage op de rand van het bad. Na een uurtje douchen we weer (ik kreeg een hand shampoo wat meer was dan dan dat ik tot nu toe totaal op onze reis gebruikt heb) en kleden we ons weer aan. Met mijn Northface-jas en afritsbroek trek ik veel bekijks. Zijn neef zegt ook nog tegen mij: “You are so beautiful”. Waardoor ik even de massage in een heel andere perspectief zie. Gelukkig heb ik gemerkt dat mannen hier sowieso heel anders met elkaar om gaan, maar het blijft vreemd klinken.
Buiten wil de Chinees nog dat ik een foto van hem maak voor het bad. Hij wordt bijna aangereden door een auto en de host vraagt aan mij of we in Nederland ook wel midden op weg gaan staan. Terug in het huis valt de Chinees in slaap op zijn stoel. Het kost onze host veel moeite om hem vervolgens wakker te krijgen om boven te gaan slapen. We slapen met zijn vieren op een kamer en de Chinees heeft vervolgens nog een avond ritueel van ongeveer een uur.
De volgende ochtend staan we vroeg op. We bezoeken gezamenlijk het mausoleum, waarna wij verder fietsen.
Kitty en ik zijn ook bezig met een cursus masseren. Is best lekker!
Ik las pas dat ouders in Iran verplicht zijn een evt. homoseksueel kind bij de politie aan te geven, best heftig!
Heel boeiend die ontmoetingen van verschillende culturen.