Angela
Ik ben 36, eigenwijs, vrolijk, enthousiast. Geef Nederlands aan 12-18-jarigen en ben mentor van een 2H-klas. Fietsen naar China is een droom die werkelijkheid wordt. Ik hoop op bijzondere ontmoetingen en ik zal genieten van prachtige natuur.
Ik ben 36, eigenwijs, vrolijk, enthousiast. Geef Nederlands aan 12-18-jarigen en ben mentor van een 2H-klas. Fietsen naar China is een droom die werkelijkheid wordt. Ik hoop op bijzondere ontmoetingen en ik zal genieten van prachtige natuur.
Na een heerijke, rustige maar koude nacht wildkamperen (de eerste en enige in Iran) in de woestijn bij Mozduran begon de laatste fietsdag in Iran met een stevige klim. Onderweg nog wat energie van een banaan en wat sinas en de top was snel bereikt. De afdaling werd wat tegengewerkt door een krachtige noordenwind, maar […]
Read more »In Mashhad aangekomen hadden we nog niets van de host gehoord met wie de dag ervoor hadden afgesproken dat hij ons zou laten weten of we konden komen logeren. We belden met Aghigh dat we toch graag van hun aanbod gebruik wilde maken en bij hen wilden komen logeren. Vlak daarna belde echter Mobin, de […]
Read more »Na Fuman vertrokken we in de regen landinwaarts. Onderweg kregen we appels en koek uit auto’s aangereikt. Super aardig. Vanwege de regen gingen we langzamer dan verwacht. Het lukte mij dan ook niet de 150 km met klim uit te rijden. Iets na Lowsan vroegen we onderdak bij een Red Crescent. De baas zei in […]
Read more »Na een prima fietsochtend bezochten we Masuleh, een dorpje in de bergen bij Rasht. We zouden voor 15000 toman (€4) met de taxi heen en weer gaan. Maar de taxichauffeur -wat een koekenbakker was dat!- wilde 20000 toman hebben met een kortere tijd om het plaatsje te bezichtigen. Wij gingen niet akkoord en namen daarom de […]
Read more »Het was een prachtige dag om te fietsen: een stralend zonnetje en niet te warm. Toen begon de klim. Gestaag gingen we omhoog. Helaas werd deze inspanning niet beloond met een vlotte afdaling. Door hobbels en gaten in de weg moesten we veel remmen. Ook het vele verkeer belemmerde onze vaart. We kwamen pas ver […]
Read more »Na een lange dag fietsen bereiken we Tabriz, net voor zonsondergang. Tabriz is een veel grotere stad dan we verwacht hadden. Het is de op drie na grootste stad van Iran en heeft ongeveer 1,5 miljoen inwoners. Ons Perzisch en Farsi zijn nog onderontwikkeld waardoor borden moeilijk te lezen zijn. Gelukkig zijn er ook met […]
Read more »Als laatste plaatsje aan de mooie Zwarte Zeekust komen we in Trabzon. De naam belooft zon maar wij hebben alleen regen. Goed voor de plantjes zullen we maar zeggen en dat klopt ook, want de regio is prachtig groen. We logeren in Otel Can. De fietsen worden door de hotel meneer vakkundig de steile trap […]
Read more »Geen reis zonder pech. Ook wij hebben al wat gevalletjes van pech onderweg meegemaakt. We begonnen natuurlijk net over de Duitse grens met de gebroken crank van Frank. Gelukkig waren we net 500 meter van een dorpscentrum verwijderd, zodat we snel bij een fietsenmaker waren. De crank werd vakkundig vervangen door een mooi zwart exemplaar. […]
Read more »Op de school in Körfez vroeg één van de leerlingen naar onze dierbare herinneringen van de afgelopen weken. Zonder aarzelen dachten Frank en ik aan ons verblijf bij Madam Petrovic… Het lijkt alweer zo lang geleden. Op 23 augustus fietsten we Kroatië in. We bezochten Zagreb met bepakte fiets. De entree met langs zoevende auto’s […]
Read more »Het fenomeen ‘ couch surfing’ kenden we wel: je biedt gelijkgestemden een overnachting aan in ruil voor gezelschap, kletsen, e.d. Frank ontdekte thuis dat er ook speciaal voor fietsers een soortgelijke organisatie is: the Warm Showers Community. Daar melden mensen zich aan als ze fietsers zoals wij willen en kunnen ontvangen. Als gastheer/vrouw bied je […]
Read more »