Hop naar Hue
We proberen steeds zoveel mogelijk de QL1 te mijden. Dit lukt heel goed naar Dong Hoi en ook de volgende dag naar Dong Ha. De route naar Dong Ha onderbreken we voor een uitstapje naar de Vinh Moc-tunnels. Tijdens de Vietnamoorlog heeft een dorp bijna geheel ondergronds gewoond. We bezoeken de tunnels in tweetallen (mijn vader en ik & Angela en ik), omdat we de fietsen niet onbeheerd achter willen laten. Er is wel een vrouwtje dat op de scooters let, maar een bepakte fiets vinden wij te veel risico. Het vrouwtje wil dat we parkeergeld moeten betalen, wij vinden van niet, dus betalen we ook niet. Dat blijkt geen probleem.
Het is bizar hoe lang de tunnels zijn. Het lijkt een compleet doolhof. Volgens de reisgidsjes zou de tunnel twee meter hoog moeten zijn, maar de bult op mijn hoofd geeft aan dat het op sommige plekken minder hoog is. Het tweede bezoek met Angela is korter, omdat Angela de tunnel te claustrofobisch ervaart.
Na de tunnels fietsen we door het duinlandschap naar Dong Ha.
Langs de weg worden vissen gedroogd. Wat ruikt dat toch ontzettend lekker, ahum.
In Dong Ha hebben we een voordelig pension met gecko’s op de kamer. Het zijn bijzondere beestjes die een soort vogelgeluid maken.
We moeten de volgende ochtend opeens voor het water betalen, waarvan ze dag ervoor zeiden dat het gratis was. Bijzonder, maar vanzelfsprekend betalen wij niet.
Naar Hue volgen we de QL1, die naarmate we verder van Hanoi afkomen ook steeds mooier en rustiger wordt. Het kwik stijgt naar 36 graden. In Hue vinden we snel een goed hotel, waar we de familiekamer nemen. Twee keer tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed.
De middag lummelen we wat en nemen een duik in het (te) kleine zwembad.
De volgende dag staat sightseeing Hue op het programma. ’s Ochtends bekijken we de citadel met z’n paleis en mooie tempels.
Het is warm en cicaden maken een hels kabaal. Tussen de middag nemen we onze rust in onze aircokamer en vervolgens maken een fietstochtje naar een van de keizersgraven.
Terug fietsen we mooi langs het water en bezoeken nog een pagode en een tempel.
We volgen jullie al vanaf het begin,(min of meer) maar de laatste tijd wat meer
Omdat Aat nu ook mee fiets. Vooral nu jullie in Vietnam reizen herkennen we de plaatsnamen
weer en natuurlijk de herinnering die daar bijhoren. Wij hebben toen (2007) een van onze mooiste
reizen beleefd. Nog veel plezier en speciaal voor Aat, vooral als het erg vochtig is in die warmte,
doe maar een tandje minder………
Groeten van Agnes en Jan.
Groeten van ons drieën, maar vooral van Angela en Frank 🙂
Leuk hoor die foto’s, fijn dat jullie het zo prettig hebben.
36 gr is wel heel warm dus rustig aan zoals Jan ook zegt!!!!
Ik zie veel mensen en jullie moeten steeds de groeten van ’n ieder hebben.
Barry&Piet gaan bijna naar Maleisié.
Ik volg jullie op de landkaart!!
Dikke kusxxx
Mooi om alles weer te zien. Wim volgt precies hoeveel en waar jullie fietsen. Het is toch wel veel genieten voor jullie hoor. En de tijd gaat hard. Voor je het weet zijn jullie weer terug. Hier alles prima. Lieve groet van ons Wim en nel