Hanoi

We werden hartelijk in het B&B Hanoi Hostel ontvangen. Iedereen hielp mee onze fietsen en tasjes in onze kamer te krijgen. Ook kregen we thee en banaantjes. We fristen ons op en wandelden door het centrum. Het was er gezellig, wel veel toeristen viel ons op.

We hadden een paar dagen samen, voordat we Franks vader van het vliegveld gingen halen. We deden weinig bijzonders. We rustten wat, deden boodschappen, de was, en we aten in lokale tentjes zodat we wisten waar we goed konden eten. Toen we de verkeerde bus naar het winkelcentrum hadden genomen, bleek hoe behulpzaam Vietnamezen zijn. Binnen een mum zaten we in de juiste bus.

En toen was het zover: op 25 maart ging onze wekker om 4:15 uur. We namen de eerste stadsbus (5u) naar het vliegveld en waren keurig op tijd. Juist toen wij aankwamen, verscheen om 6:15u op het scherm dat pa’s vlucht geland was. Fijn!

Hij was er. Nou ja, we moesten nog ruim anderhalf uur op hem wachten -blijkbaar laadden ze daar drie koffers per keer op de band- voordat hij er dan echt was.

Hoera, pa was er en we gaan met z’n drieën Vietnam verkennen.

In het hotel ontbeten we met elkaar waarna we even wat rustten. Om twaalf uur wisselden we van kamer en daarna gingen we de stad in. Het eerste wat we moesten doen, was voor pa een fiets kopen. Bij The Hanoi Bicycle Collective hadden ze aangeboden dat we een goede fiets konden huren en die dan vanaf Ho Chi Minh weer terug konden sturen. En inderdaad ze hadden een Trek mountainbike met een groot frame. George, de fietsenmaker, vertelde ons wat hij allemaal zou opknappen en de volgende dag stond er een mooie fiets klaar.

We bekeken met elkaar wat interessant dingen van Hanoi. Zo liepen we naar het mausoleum van Ho Chi Minh. Het echte mausoleum konden we niet in, want dat was net enkele minuten geleden ervoor gesloten.

Wel wandelden we wat door het park eromheen en bekeken de eenpalige pagode. Vervolgens gingen we naar de Tempel van de Literatuur. Een complex van tempels en binnenplaatsen waar studenten de Confucianistische leer konden bestuderen.

We lunchten bij een schattig tempeltje dat we tegenkwamen in een zijstraat. Via het operagebouw liepen we terug naar het hostel.

Eind van de middag haalden we pa’s fiets op. Frank ging op mijn fiets, want mijn kogellagers van mijn voorwiel moesten vervangen worden en gelukkig had George van THBC de juiste lagers kunnen vinden. Toen pa en ik arriveerden, was mijn fiets bijna klaar. Aat reed een stukje op zijn fiets en toen alles goed ingesteld was, regelden we in de oude vestiging de financiële zaken.

’s Avonds genoten we van Vietnamese lekkernijen als noedelsoep, loempia’s, rijst met groente en vlees/vis.